» Trasy rowerowe | Wokół Otrytu

Wokół Otrytu - trasa rowerowa

Sękowiec - rezerwat Hulskie - Smolnik n.Sanem - Dwerniczek - Dwernik - Chmiel - Sękowiec

Trasa, trawersująca pasmo Otrytu od strony północnej, to propozycja dla ludzi ceniących piękno przyrody oraz względny spokój. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że na liczącym ponad 20 km odcinku biegnącym drogą szutrową przez las, nie spotkamy nikogo. Las, porastający teren rezerwatu Hulskie jest jedyny w swoim rodzaju i wrażliwe na uroki natury oko od razu dostrzeże, na czym ta niepowtarzalność polega.

Barakowóz
foto: P. Szechyński

Puszcza wydaje się rosnąć bez ingerencji człowieka, pełno tu zwalonych drzew i pokrytych grubym dywanem mchu pni. Ze stoków spływają krystalicznie czyste strumyki, a wokół słychać jedynie śpiew ptaków. Rezerwat Hulskie oraz całe pasmo jest ostoją m.in. węża Eskulapa (którego spotkanie wcale nie musi należeć do rzadkości), wilka, rysia, żbika oraz niedźwiedzia brunatnego a także orlika i orła przedniego. Technicznie trasa nie powinna sprawić trudności nikomu, jednak pełna pętla wymaga dobrej kondycji ze względu na długość.

Sękowiec

0 km. Jako punkt początkowy trasy obieramy ośrodek Sękowiec, oddalony o kilkaset metrów od drogi głównej Dwernik-Zatwarnica oraz mostu na Sanie. Ruszamy z rozdroża. Po prawej znajduje się recepcja ośrodka, obok której biegnie droga do domku myśliwskiego, po lewej natomiast mamy leśniczówkę. Kierujemy się w lewo, pomiędzy leśniczówką a stojącymi na stoku po prawej domkami ośrodka i zaczynamy krótki podjazd podniszczonym asfaltem.

Rezerwat "Hulskie"
foto: P. Szechyński

1 km. Skrzyżowanie. Po lewej łąki oraz punkt widokowy - ławeczki. Wieczorem ładne widoki na zachód słońca. Dobrze widoczna cała Połonina Wetlińska. Należy tu skręcić w prawo, na drogę szutrową biegnącą do góry. Droga prosto prowadzi do mostu na Sanie w Studennem, a docelowo do Rajskiego. Mijamy tablicę informacyjną rezerwatu Hulskie i zaczynamy podjazd.

1,7 km. Po lewej miejsce po wypale węgla drzewnego. Stoi tu kilka nieczynnych retort oraz drewniany barakowóz. Nadal podjeżdżamy, pokonując kilka zakrętów. Dokoła przepiękny las, poprzecinany niewielkimi parowami.

2,7 km. Wjazd na teren rezerwatu. Po prawej stronie tablica Hulskie, po lewej tabliczka z napisem "Rezerwat przyrody - wstęp wzbroniony". Ten drugi napis dotyczy oczywiście terenu poza drogą. Ponieważ jest to rezerwat ścisły, nie należy wchodzić do lasu.

Krzyż pamięci St. Maślaka
foto: P. Szechyński

3,2 km. Mijamy znaki szlaku rowerowego (niebieskie) po lewej stronie. Lekki zjazd. Droga jest kamienista z pasem trawy pośrodku. Jedzie się dość wygodnie.

3,3 km. Po lewej tablica "Ścieżka przyrodniczo-dydaktyczna Hulskie". Zadaniem liczącej 3,2 km ścieżki jest ukazanie najpiękniejszych fragmentów starodrzewu bukowo- jodłowego o charakterze naturalnym. Część ścieżki biegnie drogą, którą aktualnie się poruszamy. Teraz kierujemy się łukiem w lewo i dalej zjeżdżamy.

3,8 km. Przystanek ścieżki Hulskie o nazwie "Płyta skalna", wraz z opisem osobliwości. Można wejść na chwilę do lasu aby obejrzeć tę osobliwość przyrody. Lekki zjazd, a następnie dłuższy podjazd.

5,5 km. Po prawej stronie, oznaczony tabliczką, potężny okaz sosny pospolitej. 50 metrów dalej opuszczamy rezerwat "Hulskie" i po chwili zaczyna się zjazd.

Stokówka
foto: P. Szechyński

5,9 km. Skrzyżowanie stokówek. Należy tu skręcić w prawo, zgodnie z kierunkowskazem szlaku rowerowego. Trzeba w tym miejscu bardzo uważać, żeby nie przegapić wspomnianej tabliczki, gdyż intuicja wydaje się podpowiadać kierunek na wprost. Ignorujemy jej podpowiedzi, gdyż w przeciwnym wypadku wyjedziemy w Polanie.

6,7 km. Koniec podjazdu, pedałujemy kawałek wzdłuż pieszego szlaku oznaczonego kolorem niebieskim.

9 km. Skrzyżowanie przy tzw. osadzie węglarzy, czyli wypale węgla drzewnego. Stoi tu jeszcze kilka retort oraz chatka pracowników, jednak już nie funkcjonują. Kręcimy w prawo, zgodnie z oznakowaniem trasy rowerowej. Po lewej umieszczono tablicę ze schematem tras rowerowych projektu "Zielony rower - Bieszczady". Lekki zjazd.

Przecięcie szlaku zielonego
foto: P. Szechyński

13,1 km. Wjeżdżamy na teren leśnictwa o nazwie Rosochate, obok drogi stoi stosowna tablica.

16,9 km. Skrzyżowanie. Jedziemy prosto, lekko pod górę. Zaczyna się asfalt, a dokładnie płaty asfaltu, niczym kępki trawy na pustyni. Poruszamy się dalej non stop lasem.

17,5 km. Po lewej stronie stoi niewielki krzyż z 1995 r. W tym miejscu zginął tragicznie jeden z pracowników leśnych, którego nazwisko widnieje na tabliczce przymocowanej do krzyża. Mkniemy w dół dość długim zjazdem.

20,2 km. Zjeżdżając, przecinamy pieszy szlak zielony, który w prawo prowadzi do Chaty Socjologa na Otrycie (40 min), a w lewo schodzi do Lutowisk (45 min).

Sękowiec
foto: P. Szechyński

21,3 km. Mijamy drugi na naszej trasie wypał węgla drzewnego.

21,6 km. Z prawej strony stoi leśniczówka. Wjechaliśmy na teren leśnictwa Dwerniczek.

22,8 km. Przejeżdżamy teraz obok szkółki leśnej, zajmującej się produkcją sadzonek. Po chwili zaczyna się Smolnik nad Sanem.

23,4 km. Opuszczamy las, pojawiają się pierwsze zabudowania Smolnika, które mijamy i dojeżdżamy do głównej szosy. Tu należy skręcić w prawo, zgodnie ze znakiem szlaku rowerowego: Procisne 4km.

24 km. Przejeżdżamy przez centrum Smolnika. Po drodze mijamy m.in. przystanek PKS oraz nieczynny zakład drzewny.

Koziołek
foto: P. Szechyński

25 km. W lewo odchodzi dróżka, prowadząca do cerkwi w Smolniku. Znaki informują, że obiekt znajduje się 1200 m od szosy, zatem warto tam na chwilę zajechać. Ta drewniana cerkiew w stylu bojkowskim z 1791 r. jest najstarszą tego typu cerkwią w Polsce stojącą na pierwotnym miejscu. Obecnie służy jako filialny kościół rzymskokatolicki, jednak nabożeństwa odbywają się tu sporadycznie a obiekt jest remontowany. Więcej o cerkwi: Cerkiew w Smolniku.

26,1 km. Skrzyżowanie. Należy skręcić w prawo, zjeżdżając z głównej szosy. Według drogowskazów, do Dwernika pozostało jeszcze 5 km, do Zatwarnicy natomiast 13km.

26,6 km. Mijamy tablicę drogową, zaczyna się wieś Dwerniczek. Jedziemy łagodnie z góry, po 700 metrach miniemy "budkę" telefoniczną po prawej a kawałek dalej okazałą willę otoczoną wysokim ogrodzeniem. Miejscowi nazywają ten obiekt Disneylandem.

28,2 km. Po prawej stronie biegnie dróżka do ośrodka Rusinowa Polana.

30,4 km. Jadąc wzdłuż Sanu, docieramy do miejscowości Dwernik, o czym informuje nas tablica drogowa.

30,7 km. Skrzyżowanie. Trzeba tu skręcić w prawo, na Zatwarnicę. Droga prosto prowadzi do Berehów Górnych, przez Nasiczne. Mijamy sklepik (po prawej) oraz sezonowy bar zwany "Blaszakiem" (po lewej) i kierujemy się do Chmiela.

32,2 km. Po prawej stronie Ośrodek Górskiej Turystyki Jeździeckiej U Prezesa - jeśli spotkamy brodatego jeźdźca w kapeluszu, z towarzyszącymi mu czasem owczarkami podhalańskimi, zapewne będzie to właśnie Prezes.

33,4 km. Mijamy tablicę "Chmiel" oraz kilka domków letniskowych nad Sanem (po lewej). Po chwili także zjazd do baru, gdzie można co nieco zjeść.

33,8 km. Po lewej stronie stoi drewniana cerkiew greckokatolicka pw. św. Mikołaja z 1906 r., a obok niej dość prowizoryczna dzwonnica. Przetrwał też przycerkiewny cmentarz z kilkunastoma nagrobkami. Na tyłach świątyni znajduje się płyta nagrobna z 1641r., z inskrypcjami w języku staro-cerkiewno-słowiańskim i herbem Sas. Cerkiew służy obecnie jako filialny kościół rzymskokatolicki. Swego czasu zabytek zagrał w Panu Wołodyjowskim Jerzego Hoffmana. Zbudowano tu (i spalono) filmowy Raszków. Więcej: Cerkiew w Chmielu.

37,3 km. Skrzyżowanie. W prawo odchodzi droga do ośrodka Sękowiec, do którego dojazd pokazuje tabliczka informacyjna. Tam właśnie się kierujemy. Po chwili przejeżdżamy nad potokiem Otryt, który po lewej stronie wpada do Sanu, i kończymy trasę krótkim podjazdem.

Piotr Szechyński
wykorzystano przewodnik "Bieszczady na rowerze" - Pascal 2007.

Zobacz także:

Transgraniczną Trasę Rowerową: TTR Komańcza - Medzilaborce
Opis polskiego odcinka szlaku: Zielony rower z Leska na Słowację
Z Leska nad J. Myczkowieckie: Opis pętli
Trasy w okolicy Czarnej: Czarna i okolice
Inne trasy: Trasy rowerowe

Sękowiec, punkt widokowy o świcie
foto: P. Szechyński